Het was er knap modderig,
dus ik had de volle aandacht nodig om mijn fiets op koers te houden. Bovendien,
ik was het Wickenburghse pad vooral ingeslagen
om wat dichterbij een grote groep meeuwen te komen (daarover later meer). Je
kunt dus niet zeggen, dat ik naar ze heb uitgekeken, laat staan dat ik er naar
heb gezocht. Ze drongen zich als het ware aan me op, deze Vliegenzwammen. Het archetype van de paddenstoel, sinds
Spillebeen als beeld in ons geheugen gegrift.
 |
| 08-11-2013 Wickenburghse pad; Vliegenzwammen. |
Je verwacht ze hier gewoon
niet, in deze vetmodderige polder, op een bodem van zware komklei. Alhoewel; je weet
natuurlijk niet wat er in de loop der eeuwen op deze oude laan is bijgestort, om
hem begaanbaar te houden, voor voetganger, ruiter, koets of fiets. In elk geval;
toch nog paddenstoelen op dit polderblog.
Vooral die tweede foto is mooi, je kunt nog precies zien waar het is!
BeantwoordenVerwijderenGrappig, kortere stukjes vind ik vaak minstens zo leuk om te lezen als langere. Deze is zeker mooi!
Good images of a really colourful subject Sjerp.
BeantwoordenVerwijderen