dinsdag 19 juni 2012

Verkeerde been


Het gebeurt me wel vaker dat ik buiten helemaal op het verkeerde been wordt gezet of aan tunnelvisie lijd. Je kunt soms een bepaalt verwachtingspatroon hebben van wat je aan soorten dieren of planten zou kunnen verwachten. Omdat je op iets leuks, iets bijzonders hoopt, of omdat de vegetatie of het biotoop waarin je rond struint je dat doet verwachten. Maar nu verwachtte ik niet iets speciaals hier; feitelijk zat ik gewoon een beetje te niksen en van mijn koffie en boterhammen te genieten: Met de rug tegen het schrikhek,  de gracht van Fort Honswijk achter me en zicht op het begin van het innundatiekanaal en een gemaaltje. Lekker weer en buiten.


Er klinkt gespetter tussen het riet dat heftig beweegt. “Muskusrat”, concludeer ik impulsief. Het beest is niet zichtbaar omdat het achter het riet ploetert, ook al zit ik een stuk hoger dan het NAP van de rietkraag. Het “gedoe” beweegt zich langzaam naar rechts en dan van me af aan de rechteroever. Even zie ik een glimp van een bruin beest dat water achter zich opwerpend onder duikt, de rietkraag weer in beweging zet en even later weer boven komt. De kop wordt snel onder water gestoken, maar aan de nek heb ik genoeg om mijn vergissing te onderkennen. Het is geen muskusrat maar een “snorkelende” Fuut die zoveel misbaar maakt:


Eigenlijk had ik beter moeten weten want ook in de sloot achter ons huis heb ik dit gedrag wel waargenomen. Je ziet zo’n Fuut dan druk snorkelend meters oevervegetatie afspeuren en steeds kort duiken in het ondiepe water op zoek naar iets eetbaars.
 Alle teksten en foto's ©Sjerp M. Weima 2012

Geen opmerkingen:

Een reactie posten