Er bestaan echte problemen
en er zijn lekke banden. Beide kunnen ze behoorlijk ontregelen, maar bij de
laatste kun je altijd nog de auto nemen. Geen wind om m’n hoofd maar wel de
beschutting van het achterportier met een kop hete thee en uitzicht op het
water van de Steenwaard; een van de
beste plekken in de regio om van eenden te genieten. Allereerst de Smienten natuurlijk; in de lucht,
grazend, dobberend en fluitend. Deze winter lijkt nergens op, maar
met dat fluitje kun je altijd nog de illusie hebben dat het winter zou kúnnen
worden. Tafeleenden lijken eeuwig te
slapen, toch zie ik er een paar duiken en met bemodderde koppen weer boven
komen. Een gradiënt van zwart naar roodbruin loopt dan van de punt van de
snavel naar hun kruin. Kuifeendjes houden
er een zelfde levensstijl op na, maar op een zwarte kop zie je natuurlijk de modder niet. Rond het
schiereiland is het het drukst want daar mengen zich de grazers en de
duikeenden zich met grondel eenden als Krakeend,
Wilde eend, Wintertaling en Slobeend
(d.i.: m’n favoriete Nederlandse eendensoort waar ik nog eens een blog
aan ga weiden).
 |
| 06-01-2012; Brilduiker woerd, Steenwaard. | | |
|
Een paartje Brilduikers zwemt niet te ver van me af
maar wordt door de wilgen gedeeltelijk aan mijn zicht onttrokken. Na een poetsbeurt en
korte rustpauze beginnen ze, meer in open water nu, duikend voedsel te
zoeken. Het is heel mooi om te zien hoe ze laag met hun kop boven het water liggend speurend korte stukjes zwemmen tussen de duiken door. Hun
staarten blijven daarbij steeds breed uitgewaaierd plat in het water liggen.
Het lijken wel bevers zoals ze die staart gebruiken; zouden ze daar onder water
echt profijt van hebben? Aalscholvers kun je hetzelfde zien doen. Intrigerend.
 |
| 06-01-2012; Brilduiker man; die staart !! |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten