Weidezangvogels

De meeste aandacht van weidevogelbeschermers gaat uit naar de bekende steltlopersoorten als Grutto, Kievit Tureluur en Scholekster. In een complete weidevogelgemeenschap zullen daarnaast drie zangvogelsoorten niet ontbreken: Gele kwikstaart, Graspieper en Veldleeuwerik. Ik prijs me gelukkig dat ik in 2004 nog een nestje van deze laatste soort heb mogen vinden en beschermen, maar sinds 2005 heb ik Veldleeuweriken niet meer als broedvogel in polder Blokhoven waargenomen. Graspiepers en Gele kwikstaarten broeden gelukkig nog wel op de wat minder intensief bewerkte percelen en het kan geen kwaad om, nu het hoogtepunt van de Weidesteltloperbescherming lijkt te zijn gepasseerd, extra aandacht aan deze soorten te besteden.

Graspiepers zijn, zo lang ze hun snavels houden, onopvallende bruingrijze vogeltjes. De mannetjes maken hun aanwezigheid echter kenbaar door hun lied op een opvallende manier voor te dragen. Ze beginnen te zingen vanaf een verhoging in het land, stijgen dan druk kwetterend op om vervolgens in een glijvlucht een dalend wijsje te laten horen. (Te horen via: Zang Graspieper) Hun nest ligt vaak in de slootkant en daar relatief veilig voor agrarische activiteiten. En dat is maar goed ook, want om zo’n gruwelijk goed verborgen nestje te vinden en te beschermen is veel geduld, ervaring en een dosis geluk nodig.  Hun jongen zijn nestblijvers, komen kaal en hulpeloos ter wereld en worden zo’n 12  dagen gevoerd met insecten. De meeste kans om een Graspiepernest te lokaliseren heb je dan ook door een voer aanbrengende oudervogel te volgen. Ik ben er mee opgehouden om exact te willen weten waar het nest ligt en wat er in zin zit; te veel verstoring. 50 m² afzetten en verder met rust laten is genoeg.

Graspieper op een favoriet heiningdraadje

Gele kwikstaarten vallen, behalve tussen de paarden- of boterbloemen, veel meer op. Het zijn echte zonnekoninkjes die pas in mei beginnen met broeden. Hun gedrag in het broedseizoen vind ik vaak moeilijk te duiden. Zo trekken begin mei nog veel gele kwikken door naar het noorden en die fourageren gewoon tussen de Blokhovense residenten. Ze hebben in mijn ervaring geen duidelijk afgebakende territoria en zoeken tot op grote afstand van het nest hun voedsel. Het eerste Gele kwikken nestje van dit seizoen ontdekte ik door een tijdje tussen de hoge zuringplanten te gaan zitten observeren nadat me was opgevallen dat een paartje twee keer op een zelfde plaats rondhing. Mijnheer liet zich zelfs fotograferen.

Gele kwikstaart man houdt een oogje in het zeil.

Legsel van Gele kwikstaart.

Na een paar vliegbewegingen was me duidelijk dat hun aanwezigheid hier geen toeval was. Het prachtig ronde diepe nestkommetje was gevoerd met haartjes en veertjes en lag half onder een paardenbloempol aan de rand van een wat kaler stukje weiland; er lag nog maar 1 eitje in. Stokken zetten en snel wegwezen hier; vorig jaar maakte ik al een foto.